Talijanska redateljica i scenaristica, diplomirala je na
Centro sperimentale di cinematografia u Rimu kratkometražnim filmovima
Incontro notturno (1961) i
L'evento (1962). Potom je počela raditi na talijanskoj tv postaji RAI za koju je do 1989. godine snimila sedam dokumentarnih filmova. Dugometražni igrani filmski debi ostvarila je sa
Francesco d'Assisi (1966), a onda su uslijedili
Galileo (1969),
I cannibali (1970),
Milarepa (1974) te kontroverzni
Noćni portir (Il portiere di notte, 1974) koji joj je priskrbio pozornost i koji se smatra njezinim najboljim djelom uz Kožu (La pelle, 1981). Ostala njezina ostvarenja su
Al di là del bene e del male (1977),
The Berlin Affair (1985) o ljubavnoj vezi dvije žene u doba nacizma;
Francesco (1989) kojim se vratila liku Sv. Franje Asiškog;
Dove siete? Io sono qui (1993) te
Ripley's Game (2002), ekranizacija romana Patricije Highsmith.
