Japanski redatelj i scenarist, debitirao je režijom filma
Hakuchu no buraikan (High Noon For Gangsters, 1961), a pozornost zapadne javnosti privukao je filmovima
Tora! Tora! Tora! (1970), čiji segment je režirao zamijenivši Akiru Kurosawu, te kontroverznim
Batoru rowaiaru (Battle Royal, 2000) čiji je nastavak
Batoru rowaiaru II: Chinkonka (Battle Royale: II) dovršio njegov sin Kenta Fukasaku poslije očeve smrti 2003. godine. Snimao je filmove za Toei studio, a isticao se po sklonosti društvenome kriticizmu unutar svojih suvremenih kriminalističkih filmova poput
Jingi naki tatakai (Battles Without Honor and Humanity, 1973), kojime je izmijenio dotadašnji tip yakuza filmova i stekao popularnost u domovini. Uslijedila su četiri nastavka, sveukupno čineći serijal od 5
Jingi, tj. Battles filmova (1973-1974). Potkraj sedamdesetih odustao je od gangsterskog žanra i režirao film samurajske tematike
Yagyű ichizoku no inbô (The Shogun's Samurai, 1978), čiji je nastavak
Ako-jo danzetsu (The Fall of Ako Castle, 1978). Potom je snimio sf
Fukkatsu no hi (Virus, 1980) te
Kamata koshin-kyoku (Fall Guy, 1982) koji mu je donio nagradu japanske akademije za najboljeg redatelja 1983. godine, a istu nagradu dobio je i za filmove
Kataku no hito (House on Fire, 1986) i
Chushingura gaiden yotsuya kaidan (Crest of Betrayal, 1994).
