Policajac
Ha-Shoter Azulai, igrani, humorna drama, Izrael, 1971
REŽIJA: Ephraim Kishon
ULOGE:
Shaike Ophir (narednik Abraham Azulai),
Zaharira Harifai (Betty Azulai),
Avner Hizkiyahu (kapetan Lefkowitch),
Itzko Rachamimov (viši narednik Bejerano),
Yosef Shiloach (Amar),
Nitza Shaul (Mimi)
SCENARIJ:
Ephraim Kishon
FOTOGRAFIJA:
David Gurfinkel
GLAZBA:
Nurit Hirsch
MONTAŽA:
Anna Gurit
Sadržaj:
Abraham Azulai je policijski pozornik u Jaffi, starom lučkom dijelu Tel Aviva. Dobrodušan je i ekstremno naivan, i zbog toga ni nakon dvadeset godina karijere nije dobio unapređenje. Štoviše, njegovi pretpostavljeni planiraju da mu ne produže radni ugovor, jer zahvaljujući mekoći njegova srca sitni prijestupnici, iako ulovljeni na djelu, nikad ne bivaju kažnjeni, a krupniji nesmetano djeluju. Azulai živi u braku s bezosjećajnom suprugom, a zaljubljuje se u jednostavnu i dražesnu prostituku Mimi, čiji dosje izbriše iz policijske arhive. Kad krupne kriminalne ribe saznaju da Azulaiu prijeti prekid radnog odnosa u policiji, zabrinu se i odluče nešto poduzeti da to spriječe, jer im je jasno da ni s jednim drugim kvartovskim policajcem ne bi tako lako izašli na kraj…
Policajac je četvrti kino film slavnog satiričnog književnika Ephraima Kishona, te uz prvijenac Sallah Shabati i Veliko kopanje najveći uspjeh njegove filmske karijere. Lik policajca Azulaia u izvedbi Shaike Ophira, jedne od najvećih zvijezda izraelske kinematografije i televizije (po njemu je, nakon njegove smrti, nazvana izraelska filmska nagrada Ophir), preuzet je iz prethodna Kishonova filma Veliko kopanje, gdje je bio na marginama radnje, da bi sada postao protagonist. Kroz formu komedije i lik dobroćudnog naivca Kishon propituje društvenu problematiku poput židovsko–arapskih odnosa, religije, rase, prostitucije, trgovine drogom. Osim što je bio veliki hit na domaćem tržištu, Policajac je nominiran za Oscara za najbolji film izvan engleskog govornog područja (Kishon je opet 'poražen' od Vittoria De Sice koji ga je 1965. 'pobijedio' filmom Jučer, danas, sutra, a sada Vrtom Finzi-Continijevih) te je osvojio Zlatni globus za najbolji film na stranom jeziku (u vrlo jakoj konkurenciji koja je uključivala Bertoluccijeva Konformista i Rohmerovo Claireino koljeno).
boja, 87'