ULOGE:
Yōji Matsuda,
Yuriko Ishida,
Yūko Tanaka,
Kaoru Kobayashi,
Masahiko Nishimura,
Tsunehiko Kamijō,
Akihiro Miwa,
Mitsuko Mori,
Hisaya Morishige

SCENARIJ:
Hayao Miyazaki

FOTOGRAFIJA:
Atsushi Okui

GLAZBA:
Joe Hisaishi

MONTAŽA:
Takeshi Seyama

Sadržaj:

Braneći svoje selo, mladi princ Ashitaka ranjen je i zaražen kletvom koja se postupno širi njegovim tijelom. U potrazi za lijekom napušta dom i kreće na put prema nepoznatom. Njegovo ga putovanje dovodi do grada u kojem stanovnici prerađuju željezo pod vodstvom odlučne vladarice Eboshi, koja nastoji proširiti svoju vlast pustošeći okolnu šumu, ulazeći time u sukob s njezinim božanstvima.

Nasuprot njoj stoji princeza Mononoke, djevojka koju su odgojili vukovi, koja sa životinjama brani šumu od ljudskog uništavanja. Ashitaka se nađe između dviju zaraćenih strana i nastoji zaustaviti sukob, vjerujući u mogućnost mirnog suživota ljudi i prirode.
 

Produbljujući pastoralne motive i tematiziranje prirode, Hayao Miyazaki u Princezi Mononoke istražuje njihovu tamniju stranu, naglašavajući destruktivne posljedice koje je ljudsko društvo nanijelo okolišu. Vraćajući se temi sukoba čovjeka i prirode iz svog postapokaliptičnog filma Nausikaja iz Doline vjetra, Miyazaki ovdje postiže daleko ozbiljniji ton, obilježen eksplicitnim prikazima nasilja i slojevitijim likovima. Stavljajući u fokus aktivno uništavanje i eksploataciju prirode, film spaja čarobne prizore mitske šume s naturalističkim detaljima ratovanja i tjelesnih ozljeda, naglašavajući surovost sukoba.

Karakteristično za Miyazakija, izbjegnuta je crno-bijela karakterizacija i utjelovljenje jedinstvenog antagonista. I Eboshi i princeza Mononoke slojevite su studije likova vođenih vlastitim vizijama opstanka, čime se ravnopravno suprotstavljaju utopijski i pragmatični pogledi na odnos tehnologije i okoliša. Vizualno, riječ je o jednoj od najraskošnijih Miyazakijevih animacija. Pejzaži su nijansirani mekim bojama i bogatim teksturama, šuma je prikazana istovremeno kao prostor božanstva i prijetnje, dok su bitke dinamične i grafički eksplicitnije nego u bilo kojem dotadašnjem filmu Studija Ghibli. Slojevitost filma prati i glazba Joea Hisaishija, koja spaja tradicionalne japanske motive s epskim orkestralnim temama, naglašavajući mitološku sferu priče.

Iako je u Japanu Princeza Mononoke nerijetko uspoređivana s povijesnim epovima Akire Kurosawe, radi se upravo o subverziji žanra jidai-geki, kojom film artikulira snažnu ekološku poruku. Marginalizirajući prototipne junake toga žanra, poput samuraja, Miyazaki u središte postavlja dominantne ženske likove te priči o sukobu civilizacije i prirode dodaje kritiku tradicionalnih, često militarističkih legendi.

Princeza Mononoke ostvarila je povijesni uspjeh osvojivši nagradu japanske filmske akademije 1998. godine za najbolji film, što je bio prvi puta da je ta nagrada pripala animiranom filmu. U japanskim je kinima sve do izlaska Titanica bila najgledaniji film, a na međunarodnoj sceni dodatno je učvrstio utjecaj japanske animacije krajem devedesetih, koji će kulminirati Miyazakijevim sljedećim filmom, Avanturama male Chihiro.

Autor komentara: Tibor Đurđev
 

Ulaznice za projekciju 20. 10. u 21:00 moguće je kupiti online OVDJE, kao i na blagajni Centra za kulturu Histrionski dom sat vremena prije početka.

Ulaznice za projekciju 03. 11. u 21:00 moguće je kupiti online OVDJE, kao i na blagajni Centra za kulturu Histrionski dom sat vremena prije početka.

boja, 133'