Tsugua dnevnici
Diários de Otsoga, igrani, drama, Portugal, 2021
REŽIJA: Maureen Fazendeiro
ULOGE:
Crista Alfaiate (Crista),
Carloto Cotta (Carloto,
João Nunes Monteiro (João)
SCENARIJ:
Maureen Fazendeiro,
Miguel Gomes,
Mariana Ricardo
FOTOGRAFIJA:
Mário Castanheira
MONTAŽA:
Pedro Filipe Marques
Sadržaj:
Igrana konkurencija
Čeznutljiva ljetna priča i idealan protulijek izolaciji Tsugua dnevnici proslavljenog portugalskog autora Miguela Gomesa i njegove partnerice Maureen Fazendeiro pokazuje kako su Crista, Carloto i João (ali ne samo oni) proveli pandemijski kolovoz i isporučuje nam dosad najuspješniji filmski izdanak lockdowna. Ideja za film potekla je od romana Cesarea Pavesea. Premisa je jednostavna – troje mladih ljudi – jedna žena i dva muškaraca – motaju se po kući i ne rade ništa. Kolovoz je i oni su stalno tamo i nikad nigdje ne odlaze. No u verziji Gomesa i Fazandeiro pridružuje im se još filmska ekipa i pandemija, dok granice između života i filma postaju potpuno zamućene.
Filmska karantena snimljena je 16mm kamerom od 10. do 17. kolovoza u suncem natopljenoj Sintri gdje je iznajmljena seoska kuća koja će protagonistima pružiti utočište ali i postati njihov pržun. Tsugua je na portugalskom august napisan odnazad i ubrzo saznajemo kako „radnja“ također teče obrnuto kronološki. U beskonačnim danima koji slijede promatramo kako se sadašnjost pretvara u prošlost, i što film više napreduje, to se više približavamo njegovu početku. Pasje ljeto troje prijatelja ispunjava plesom, flertom, isprekidanim snom, dnevnim zadacima, graditeljskim projektima, vožnjom traktora i pobunom protiv redateljskog tandema. Društvo im prave brojni psi, papige, cvrčci, paunovi, leptiri - a tu je i jedna dunja koja trune i priziva Sunce dunje (El sol del membrillo, 1992.) Víctora Ericea, još jednu meditaciju o prolaznosti života i filma na sutonu civilizacije.
Ipak to je film okrepljujuće vitalnosti, čija improvizacijska i hibridna priroda razotkriva iscjeliteljske mogućnosti filma kao životne forme, kao kolektivnog pothvata protiv samoće i tame. Film je to prije svega o protoku vremena – pred protagonistima, kao i pred gledateljima samo je vrijeme koje treba ispuniti. I kao što kaže zarazni hit iz 70-ih The Night Frankiea Vallija & The Four Seasons koji odzvanja kućom – noć je puna obećanja. No moramo prihvatiti da ćemo izgubiti više nego što ćemo pronaći…
(Dina Pokrajac)
Nagrade i festivali:
Cannes Film Festival (2021) – svjetska premijera, sekcija Directors' Fortnight; Toronto International Film Festival (2021); BFI London Film Festival (2021); New York Film Festival (2021)
Produkcija filma: Luís Urbano, Filipa Reis, Sandro Aguilar, João Miller Guerra (O Som e a Fúria, Uma Pedra no Sapato)
boja, DCP, 102’