ULOGE:
Sonja Savić (Branka Đurić- Dečka),
Svetislav Gončić (Nenad),
Milena Dravić (Ana),
Velimir 'Bata' Živojinović (Major Đurić),
Ljubiša Samardžić (fotograf)

SCENARIJ:
Leon Kovke

FOTOGRAFIJA:
Branko Perak

GLAZBA:
Goran Pojatić

MONTAŽA:
Petar Marković

Sadržaj:

Branka Đurić studentica je tehničkog fakulteta koju kolege zbog izgleda i ponašanja zovu Dečka. Majka joj je umrla dok je bila mala, a otac radi u drugom gradu te je Dečka prepuštena sama sebi. Sve svoje probleme i nemogućnost da se izrazi kao djevojka pripisuje navodno groznom izgledu: smatra da ima velik nos i ogromna stopala. Sama odlučuje da će probleme, među kojima je i seksualno neiskustvo, riješiti plastičnom operacijom. Njezin najbolji prijatelj Nenad počne je gledati drugim očima...

Sonja Savić i Svetislav Goncić 1982. tumačili su ljubavni par u filmu Živeti kao sav normalan svet renomiranog Miše Radivojevića, koji je te godine na festivalu u Puli nagrađen Zlatnom arenom za najbolju režiju (Velika zlatna arena za najbolji film nije bila dodijeljena). Samo godinu dana nakon tog kultnog ostvarenja, dvoje mladih glumaca i velikih nada jugoslavenske kinematografije ponovo su nastupili zajedno – ovaj put u Šećernoj vodici, komediji s romantičnim elementima. Za razliku od Radivojevićeva filma, u kojem je glavni lik utjelovio Goncić, u uratku dugometražnog debitanta Svetislava Prelića (na plakatu je potpisan kao Svetislav Bata Prelić) Sonja Savić bila je u prvom planu, dok je Goncić pomaknut na poziciju 'sidekicka'. Tada 22-godišnjoj glumici bila je to prva glavna uloga i iako se našla u zvjezdanoj glumačkoj postavi s proslavljenim imenima Milene Dravić, Bate Živojinovića, Ljubiše Samardžića i Zorana Radmilovića, suvereno je iznijela svoju rolu te je na Pulskom festivalu 1984. nagrađena Zlatnom arenom za najbolju žensku ulogu (također je na festivalu u Nišu dobila nagradu Ćele kula). Šećerna vodica bila je hit u jugoslavenskim kinima, jedna od istaknutijih srpskih komedija osamdesetih, a Sonja Savić, režiser Prelić i scenarist Leon Kovke još jednom su surađivali – 1986. na komediji Majstor i Šampita, no taj put uspjeh je izostao.

boja, 105’