Francuski glumac, scenarist i redatelj. Karijeru započinje snimanjem kratkometražnih filmova za koje piše i scenarije, a dobiva i Césara za najbolji kratki film Versailles Rive-Gauche (1992.). Slijedi također kratkometražni Voilà (1994.) i potom prvi kratkometražni film, komedija Dieu seul me voit (1998.) za koju scenarij piše zajedno s bratom Denisom koji glumi i glavnu ulogu. Film osvaja Césara za najbolji prvi film 1999. godine, a braća u istom aranžmanu surađuju na komediji Sloboda otoka Oléron (Liberté-Oléron, 2001.). Bruno se potom posvećuje adaptaciji romana Gastona Lerouxa snimivši Le mystère de la chambre jaune (2003.) i Le parfum de la dame en noir (2005.). Snima segmente u omnibusima Paris, je t'aime (2006.) i Dix films pour en parler (2007.) te potom dugometražni Bancs publics (Versailles rive droite, 2009.). Nakon komedije Adieu Berthe - L'enterrement de mémé (2012.) snima Kao avion (Comme un avion, 2015.) u kojem prvi put igra i glavnu ulogu.