Redatelj i scenarist, u svijet filma ušao je kao pomoćnik redatelja Jacquesa Feydera. Prvi film,dugometražni Jenny, režirao je 1936. godine, prethodno korežiravši kratkometražni dokumentarac Nogent, eldorado du dimanche (1929). Carné je od 1936. do 1946. godine bio jedan od glavnih zagovornika poetičkog realizma, a njegov film iz tog perioda Djeca raja (Les enfants du paradis, 1945) smatra se Carnéovim najboljim ostvarenjem i klasikom francuskog filma. Najbolja djela režirao je za vrijeme njemačke okupacije Francuske, a po dolasku Novoga vala njegov rad je marginalan i lošije kvalitete. Zapaženiji filmovi su mu Obala u magli (Le quai des brumes, 1938), Hôtel du Nord (1938), Le jour se lève (1939), Les visiteurs du soir (1942), Thérèse Raquin (1953), L' air de Paris (1954), Les tricheurs (1958).