Pohađao Visoku filmsku školu u Beogradu i diplomirao režiju na beogradskoj Akademiji za pozorišnu umetnost. Nakon studija, isprva je asistirao raznim redateljima na dokumentarnim filmovima, a od 1950. godine i sam je počeo režirati dokumentarne i namjenske filmove za zagrebački Zora film.Ključno djelo njegova kvantitativno skromna opusa je srednjemetražni igrani film za djecu Izgubljena olovka (1960), snimljen u hrvatskoj produkciji te nagrađen na festivalima u Veneciji (Zlatni lav 1961. godine), Mar del Plati (Srebrni hrastov list i Brončani konj 1962. godine) i Cannesu (1966. godine uvršten je među deset najboljih dječjih filmova ikad snimljenih). Veliko suđenje (1961), dugometražna komedija za djecu, također u produkciji zagrebačkog Zora filma, ocijenjena je kao promašaj, no socijalna drama Nizvodno od sunca (1969), u produkciji beogradskog Dunav filma i podgoričkog (tada titogradskog) Filmskog studija, nagrađena je u Puli Velikom zlatnom arenom i nagradama za režiju i scenarij. Za sve te filmove scenarije je napisala njegova supruga Stanislava Borisavljević, a zajedno s njom napisao je scenarij za (također dječji) film Dobar vjetar 'Plava ptico' (1967.) redatelja Mihaila Ivanoviča Jeršova. Osim spomenutih igranih filmova, režirao je i brojne dokumentarne filmove.